മാനം കറുത്തപ്പം മഴയൊന്നു വന്നപ്പം
ഞാനറിയാതെ ഇടം പിടിച്ചു എൻ
കുടക്കീഴിൽ വന്നു ഇടം പിടിച്ചു
ഇടം വലം തിരിയുവാനാവാതെ
ഇടം പിടിച്ചു എൻ മനം കവർന്നു
കണ്ണുകളാലെ കഥ പറഞ്ഞു എൻ
നെഞ്ചിൽ ഒരിത്തിരി തീ ചൊരിഞ്ഞു
കാൽ കുഴഞ്ഞെന്റെ കൈ കുഴഞ്ഞു
ചുണ്ടുകൾ മൌനം പൂണ്ടു നിന്നു .
ഒരു ചിരി തൂകി അവൻ പിരിഞ്ഞു
മഴ മുകിലു പോലെ പോയ് മറഞ്ഞു
രാവിൽ ഉറക്കവും കൈ വെടിഞ്ഞു
ഉമിത്തീ പോലെ ഞാനെരിഞ്ഞു .
No comments:
Post a Comment