ഫീനിക്സ്

കനൽ  മൂടിയ ഇന്നുകളിൽ നിന്നുയിർത്തെണീറ്റു 

പറക്കണം ഉയിർ  കൊണ്ട് ഫിനിക്സ് പക്ഷിയെപോൽ ...

വിശാലമാം ലോകവാതായനങ്ങൾ തുറന്നു വെക്കും

എനിക്കും ദൂരെ വസന്തത്തിൽ ഒരു കൂടൊരുക്കാൻ .

തളിർക്കുമെൻ  കിനാവിൻ വള്ളികൾ പടർന്നിടുമ്പോൾ 

പിച്ചവെച്ചൊന്നു നടന്നിടെണം ലോകമുറ്റമാകെ 

ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു കയറി ആകാശം തൊട്ടു ചൊല്ലിടേണം 

എനിക്കും  .നിനക്കും ഈലോകം സ്വന്തമെന്നു ....

അതിർത്തികൾ ഇല്ലാത്തൊരു ലോകമെന്റെ സ്വപ്നം 

മതിലുകൾ ഇല്ലാത്ത മനസ്സാണെന്റെ സ്വപ്നം 

മത ഭ്രാന്തു ഇല്ലാത്ത നാടാണെൻ കിനാവിൽ 

മനുഷ്യൻ മനുഷ്യനെ തിരിച്ചറിയുന്ന നാളിൽ ........?

സ്വപ്നം

തിരകൾ ഉയരുമീ കടലിൽ ഇന്നലെ 

തിരഞ്ഞു ഞാനൊരു തോണി 

വിദൂരമാം ആകാശ ചെരുവിൽ നില്കുന്ന 

സൂര്യനിൽ എത്തുവാനൊരു തോണി 

അലറി അടുക്കും തിരകളാൽ മൂടി 

അലിഞ്ഞു പോയി ഞാൻ കണ്ട സ്വപ്നം 

തിരിച്ചു പോകുമ്പോൾ തിരകൾ തീരത്ത് 

തകർത്ത് എറിഞ്ഞു എൻ തോണി 

വിഷാദമേഘങ്ങൾ മൂടി സൂര്യനും 

മറഞ്ഞു പോയി കടലിന്നടിയിൽ 

തിരിച്ചു വരുന്ന വരവും കാത്തു ഞാൻ 

തനിച്ച് നിൽക്കുന്നു വിധുരയായിന്നിവിടെ .....

കാവ്യാഞ്ജലി

കാട്ടു  തീ ആളിപ്പട്ർന്നെന്റെ  നെഞ്ചകം
കത്തിയമർന്നങ്ങ്  ചാരമായ് തീരവേ
കാട്ടളകൂട്ടങ്ങൾ ആർത്തു ചിരിക്കവേ
കണ്ണ് കലങ്ങി കരഞ്ഞു ഞാൻ രാവേറെ .

പൊയ്മുഖം ചാർത്തിയ മർത്യർ ചുറ്റിലും
പേക്കിനാവായി ഹൃത്തടം തകർക്കവേ
പാരിതിൽ ഇനിയെന്തുണ്ട് ബാക്കിയായ്
പരിതപിക്കുവനല്ലാതെ  വേറെ വഴിയെന്ത് .?

കാലമെനിക്കായ് കാത്തു വെച്ചൊരു വഴികളിൽ
കല്ലും മുള്ളും വിതറിയതറിയാതെ ഞാൻ ...
കാല്പാദം ചോരയാൽ മുക്കി എഴുതുന്നു
കാലത്തിൻ  നെഞ്ചിലായെൻ കാവ്യാഞ്ജലി !

നിലാവ്

കൈ കുടന്നയിൽ കോരിയെടുത്തു ഞാൻ
കയ്യെത്തും ദൂരെയെത്തിയ നിലാവിനെ
മഞ്ഞു മൂടും മലകൾ താലോലിക്കുന്നൊരു
മഞ്ഞപ്പട്ടണിഞ്ഞൊരു കുഞ്ഞു നിലാവിനെ .

കണ്ണിൽ  നിറയും കൌതുകത്താലൊരു....
കുഞ്ഞു മുത്തം കൊടുക്കട്ടെ ഞാനും ...
പാൽ പുഞ്ചിരി തൂകും നിലാവലചാർത്തിൽ
പാടെ മറന്നു പകലൽ ചൂട് പോലും മരങ്ങൾ !

കണ്ണ് പൊത്തി കളിക്കുന്നിലച്ചാർത്തിൽ
കുഞ്ഞു നിലാവിൻ കുസൃതിക്കുരുന്ന്‌  .
ഭൂമിതൻ മാറിൽ മയങ്ങുന്നിളം പൈതൽ
രാവിൻ കളി തോഴനാം നീല നിലാവ് .