മരീചിക

പ്രേമം ഒരു മരീചിക

 പ്രേമ സ്വാന്തനം ഒരു കാണാ കടമ്പ

 ഒരു തീരാ ദുഃഖം മന്നിലിന്നോളം ഒരായിരം കഥകൾ 

ഒന്ന് പോലും നേരറിയാ കഥകൾ 

കുപ്പിവള പൊട്ടു പോലെ ചിതറിയ
ഒരായിരം നുണ കഥകൾ
വേദനിപ്പിക്കാൻ പിറന്ന കഥകൾ

 വന്നെത്തി നോക്കി മനസ്സില്
മുള്ള് പോൽ കുത്തും പിന്നെ
കൈകൊട്ടി ചിരിച്ചവ പരിഹാസം ഉതിര്തിടും
മുഖം പൊത്തി കരയുവാൻ കഴിയാതെ
ശവം പോൽ ഇരിക്കാനേ കഴിയൂ നമുക്കപ്പോൾ

കരിയില കാറ്റായ് പാറിയ കഥകൾ
കണ്ണിൽ  നോക്കി കള്ളം ചൊല്ലി
നെഞ്ചിൽ ഒരായിരം പൂ വിടർത്തി

കാണാ കാഴ്ചകൾ കണ്ടു മനം 

കോൾമയിർ കൊളളും കഥകൾ 

പുതു പൂക്കൾ തേടും വണ്ടിൻ 

ചാതുര്യം കാട്ടും പ്രണയം 

നഷ്ടദുഃഖം നെഞ്ചിൽ ഏറ്റുംപിന്നെ 

കഷ്ടങ്ങൾ കാലിൻ ചുവട്ടിലിടും 

ഓർമകൾ ഇന്ദ്രജാലം കാട്ടും 

കണ്ണുകൾ തോരാ മഴയായിടും 

ദുഖത്തിൻ മറു പേരാണ് പ്രണയം