നക്ഷത്രം മിന്നുമീ കണ്ണുകളിൽ നോക്കി ചൊല്ലി കഥകളൊരായിരം
കൊണ്ട് പോയെന്നെ അങ്ങകലെ നക്ഷത്രം പൂക്കുന്ന താഴ്‌വരയിൽ
അമ്പിളി മാമനും താരകളും പുഞ്ചിരി തൂകും രാവിൽ ഏറെ നേരം
വെള്ളി തേരിൽ വരും രാജകുമാരൻ കഥ ചൊല്ലി സ്വപനം തന്നു
താരാട്ടു പാടിഉറക്കിയെന്നെ താരിളം കയ്യാൽ തലോടി മെല്ലെ
വാർ മഴവില്ലിൽ ഊഞ്ഞാലാട്ടി കുഞ്ഞി കാറ്റ് തലോടിടുമ്പോൾ
കുഞ്ഞി കയ്യാൽ ഇറുത്തു തന്നു ഒരായിരം നക്ഷത്ര പൂക്കളേയും
കൈക്കുമ്പിളിൽ മിന്നി തിളങ്ങി നിന്ന് കണ്ണുകൾ ചിമ്മി താരകളും
സ്വപനം പൂക്കുന്ന പൂവാടിയിൽ കൈ കോർത്ത്‌ നമ്മൾ ആടി പാടി
ബാല്യകാല സഖേ നീ പോയതെന്തേ കുഞ്ഞി കൈകൾ അടര്തി മെല്ലെ
മേഘങ്ങൾ താരാട്ടും തൊട്ടിൽ തേടി എന്നെ തനിച്ചാക്കി പോയതെന്തേ?
എന്നെ പിരിയാൻ നിനക്കെങ്ങിനായി ...കുഞ്ഞു മനസ്സ് കരഞ്ഞു ചൊല്ലി
എന്നെങ്കിലും നമ്മൾ കണ്ടിടുമോ ..കാലത്തിൻ ചക്രം തിരിഞ്ഞിടുമ്പോൾ ?
No comments:
Post a Comment