ചൊട്ടയിൽ കണ്ണ്നീർ ഇറ്റിറ്റു വീണെന്റെ
ചിത്രത്തിൻ നിറമെല്ലാം മങ്ങിപോയി
കണ്ണ് കലാങ്ങാതിരിക്കനായി ഞാനെന്റെ
ഉള്ളു തുറന്നു ചിരി വരുത്തി
ചിരിയെല്ലാം നേർത്ത് വിളർത്തെന്നുടെ
ചിരിയും ചിരിയല്ലാതായിപ്പോയി
വന്നുനിറം മങ്ങിയ മാനത്ത് പേരിന്നു
വേണ്ടിയോരംബിളിയും കുഞ്ഞു താരകളും
എങ്ങു നിന്നോ കാലൻ കോഴി കൂവുന്നു
വന്നുവോ ....അവൾ തേടിഎന്നെ .....
നിദ്രയിൽ ആഞ്ഞു പുല്കി വരിഞ്ഞെന്നെ
കൊണ്ട് പോയിടാൻ ....മറുകരക്ക് ....
അനന്തമാം .....ആഴി തന്നക്കരെ വേറാരും
കാണാത്ത കൊട്ടാര കെട്ടിലേക്ക് ...
No comments:
Post a Comment