കൈത്തലം തന്നിലായ് പിരിയും കയറുകൾ
കൈത്താങ്ങായ് വന്നിടും പട്ടിണി മാറ്റുവാൻ
ഭൂതലം തന്നിലായ് മേവും മനുജനും
ഭൂമിയിൽ വാഴുവാൻ അന്നമാണാവശ്യം .
ധൂർത്ത് നടത്തി ധരയിൽ മദിക്കുമ്പോൾ
ദൂരത്തു പട്ടിണി കൊടികുത്തി വാഴുന്നു !
അന്നമൂട്ടാനായി നാം കൈകൾ നീളണം
അയവാസി പട്ടിണിയാൽ മരിക്കുമ്പോൾ .
കൊണ്ടുപോകാനായി ഒന്നുമേ കൂട്ടാതെ
വന്നപടിയെ നാം പോയിതന്നാകണം .
ആറടി മണ്ണിന്റെ ജന്മികളല്ലോ നാം ....
മണ്ണായി തീരുവാൻ ജന്മം കൊണ്ടവർ !
കയറായി പിരിയുന്നു പൊട്ടുന്നു ജീവിതം
കെട്ടുറപ്പില്ലാത്ത കുടുംബ വ്യവസ്ഥയിൽ
സ്നേഹത്താൽ പാശം തീര്തിടാം മനസ്സിലും
സന്ദേഹമില്ലാതെ ധരയിൽ വാഴുവാൻ .
No comments:
Post a Comment